ادعای پیوند ابدی کازرون و چنارشاهیجان

متن پیش رو در بیشاپور منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.

با آنکه مدت‌هاست طرح‌هایی مبنی بر جداسازی و ایجاد شکاف در گستره‌ی تاریخی و جغرافیایی کازرون دنبال می‌شود و طی روزهای گذشته این مسئله به یکی از برجسته‌ترین خبرهای شهرستان تبدیل شده است، اما مروری بر تاریخ شهرستان کازرون علاوه بر آنکه حکایتی دیرینه از پیوندهای قومی و فرهنگی و تاریخی این مردمان با یکدیگر را روایت می‌کند، حکایت‌های ناگفته‌ی فراوان دیگری از پیوندهای عمیق تاریخی میان آنها را نیز بازگو می‌نماید. این سرزمین‌ها در طول تاریخ آنقدر در یکدیگر تنیده شده‌اند که حتی اگر تلاش‌هایی برای پاره پاره کردن آنها نیز صورت بگیرد، باز هم اسناد و مدارکی تاریخی وجود دارد که آنها را در پیوندی ابدی قرار می‌دهد.

به دنبال پیگیری‌های سرویس خبری بیشاپور مشخص گردید که تمام اراضی چنارشیجان وقف حوزه‌ی علمیه‌ی شهر کازرون هستند و از ۴۸سهم مربوط به تمامی این اراضی، ۱۳سهم به این حوزه می‌رسد. خواجه حسام‌الدین افشارکازرونی و خواجه علی‌قلی‌خان افشارکازرونی که بیش از دو قرن پیش مالک منطقه‌ی چنارشیجان امروزی بودند، با انجام این وقف، پیوندی تاریخی و ابدی میان سرزمینی که امروز به نام چنارشیجان شناخته می‌شود با شهرستان کازرون پدید آوردند.

یک منبع آگاه در گفتگو با بیشاپور به ارایه‌ی توضیحات بیشتری در این خصوص پرداخت و گفت: «کل شش دانگ اراضی موسومه به چنارشیجان دارای ۴۸سهم می‌باشد که از این ۴۸ سهم، هشت سهم موقوفه خواجه حسام‌الدین افشارکازرونی است». وی افزود:« همچنین پنج سهم از این ۴۸سهم نیز موقوفه خواجه علی‌قلی‌خان افشارکازرونی است که این ۱۳سهم به صورت مشاع هم اکنون مدیریت می‌ شود». وی افزود:…….

یک پژوهشگر تاریخ و فرهنگ کازرون نیز در گفتگو با بیشاپور گفت:« خواجه حسام‌الدین و خواجه علی‌قلی‌خان کازرونی دو حاکم کازرون متعلق به سلسله حاکمان افشار کازرونی هستند که این سلسله از دوره صفویه تا بیش از دو قرن بر کازرون حکمرانی می‌کردند و اراضی بسیاری را وقف امور خیریه کردند که یکی از مهمترین آنها آب خیرات کازرون بود».
وی گفت:…

این پژوهشگر گفت: با توجه به اسناد و مکتوبات، نام چنارشیجان از دوره قاجاریه مصطلح شده است و قبل از این تاریخ با توجه به اسناد وقفی، تنها به شیجان معروف بوده است.

بدون شک مرور و تعمق در این اسناد تاریخی که از وحدت سرزمینی کازرون و چنارشیجان و همچنین از پیشینه‌ی قومی و فرهنگی مشترک آنها گواهی می‌دهند، امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز مردم و مسوولین است. به ویژه که در بین آنها فراموش‌کارهای بزرگ تاریخ وجود دارند که حافظه‌ی تاریخی‌شان به چیزی بیش از چند سال قبل نمی‌رسد و پیوندهای برادری و خواهری و قومی و فرهنگی میان مردمان این سرزمین را فراموش کرده و کل تاریخ را تنها در چند سال قبل خلاصه می‌کنند.

در شرایطی که طرح سنجیده نشده و به بحث گذاشته نشده‌ی جدایی دو بخش از شهرستان کازرون، باعث ایجاد تنشی شدید میان اهالی شهرستان شده است و کازرون یک‌پارچه‌ی دیروز را تبدیل به آوردگاهی بزرگ برای منازعه‌های مجازی و واقعی میان طیف‌های مختلف مردم نموده است، این نیاز اساسی بیش از هرزمان دیگری احساس می‌شود که به جای فراموش کردن ریشه‌ها و دمیدن بر کوره‌ی تضادها با ارجاع به تاریخ در جستجوی اشتراک‌ها و پیوندها و ریشه‌های مشترک باشیم، آن هم در شرایطی که خیلی پیش از اینها تاریخ تکلیف همه‌ی ما را مشخص کرده و تا ابد دست هر دو منطقه را در دست یکدیگر قرار داده است.

این متن ویرایشی تلخیص شده از خبر اصلی است که در بیشاپور منتشر شده است.